Na genoten te hebben van een schilderachtige zonsopgang
gingen we vandaag op stoelen jacht. Treeske had een elektrische stoel gekocht maar die beviel haar voor geen meter. Ze noemde hem haar strafstoel, hoewel het ding vele kunstjes kon, waaronder; liggen, sta-oppen, voetenbank, pirouette’s, rug duwen, hoofd steunen en zelfs koppeltje duiken. Enkel waar hij voor gemaakt was, dus om op te zitten, was een crime! Echt, je kon beter op een kerkbank zitten dan op die dure stoel. Zelf heb ik hem ook geprobeerd en begon na 5 minuten al te gillen vanwege een zere kont.
Ze had er 100 dagen zitgarantie op gekregen, vandaar dat we een andere stoel mochten uitzoeken, echter dit na maandenlang debateren. Vandaag reden we naar Alkmaar om daar stoelen te bekijken, vervolgens naar Cruquius omdat daar een model stond wat zij ambieerde. Na daarop plaats genomen te hebben, werd dat hem niet. Zodoende ben ik gaan voorzitten, daarbij rende ik die hele tent rond om een fijne zitstoel voor Treesje te scoren, waarna goedkeuring mijnerzijds, Treeske erop ging nazitten. Uiteindelijk werd onderstaande stoel gekozen.
Toen bleef er na uren rekenen nog geld over voor een andere stoel, alwaar de Hulk eerdaags zijn billen op zal laten rusten. Ik hoorde van deze stoel dat hij zeer content was over mijn welgevormde achterwerk.
Toen we deze zaak verlieten, kreeg ik van Treeske een flinke duw waardoor ik plotsklaps in een andere zaak stond, waar zij een ronde eettafel zag staan, waar wij al wekenlang naar zochten. Zodoende die ook nog even aangeschaft, dus keerden wij blijmoedig en welgezind naar huis terug.
Happy Hulk 