Een keer in je leven moet je iets geks doen. Ik ging ooit 175 km schaatsen met windkracht 7. Gisteren was de strand mtb-race Hoek van Holland/Den Helder 122 km ook bij windkracht 7. Vanwege de vroege start wegens opkomende vloed en een zwaar ongeluk binnenshuis, was ik te laat om de wedstrijd leiders te zien. In plaats daarvan zag ik de ‘lijders’ rijden.
Speciaal voor een goed blog heb ik mij nog even laten zandstralen op het strand van Wijk aanZee, wat halverwege de race ligt, om een goed beeld te schetsen van de barre omstandigheden die daar heersten.
Op de terugweg van het strand zong ik voor de langsrijdende deelnemers, 🎶we zijn er bijna, maar………🎶. Niemand zong het liedje af. 😒 Dus wist ik precies hoe de vlag erbij hing. En toen ik iemand tegen het talud van een duin zag afstappen, heb ik hem even op gang geduwd. Want uit eigen ervaringen, weet precies hoe zij zich moeten voelen.
Happy Hulk 
Ongeluk in huis?
Ja, dankzij een Tesa plakspijker. 😒
Hoe graag ik ook aan het strand kom, op de fiets zou ik écht niet in m’n hersens halen.
Heb afgelopen zaterdag mijn elfstedenkruisje gehaald, we hadden een elfstedenspel gekocht bij de kringloop en ik won. Fietsen op zand daar pas ik helemaal voor.