Treesje Alleskwijt

Om toch nog wat conditie op te bouwen, loop ik hier in het appartementencomplex vaak een paar trappen op. Dat wilde Treeske, in navolging van mij, ook gaan doen. Ik adviseerde haar om met 2 trappen te beginnen om zo rustigaan op te bouwen.

Zodoende verdween Treeske op haar sloffen uit huis, stapte de lift in en drukte op de knop om 2 verdiepingen naar beneden te gaan. Ze stapte de lift uit en ondekte daar een gang die er heel anders uitzag als de onze. Wat zij dan nog niet weet, is dat zij op een verdieping terecht is gekomen van een gesloten afdeling tbv dementerende mensen.

Omdat zij daar geen trappenhuis kon ontdekken, liep zij terug naar de lift, maar kon daar geen knop vinden om de lift te openen. Tja, gesloten afdeling! Teruggegaan zocht zij een uitweg en kwam een verzorgster tegen, die haar de weg uitlegt hoe te gaan. Zoekend in die vreemde omgeving, prijst zij zich gelukkig, dat zij geen stagiaire tegenkomt, want die zou zich kunnen afvragen, wat die vrouw daar doet op haar sloffen? Want voor hetzelfde geld, wordt ze daar ergens in een kamer opgesloten.

Uiteindelijk vond zij het trappenhuis en begon aan de klim naar boven. Hijgend kwam zij de kamer inlopen en plofte vermoeid op de bank, waar zij mij het relaas van haar avontuur vertelde. Nu ken ik haar al een poosje en weet dat zij heel vaak iets kwijt is, waardoor ik haar de bijnaam gaf van Treesje Alleskwijt. Deze keer heel perongeluk de weg in het appartementencomplex. Nou, deze situatie was zo hilarisch, dat we hebben er heerlijk om kunnen lachen.

Advertentie