Streepjescode

Foto is genomen van ons balkon. Nu we wat ‘hogerop’ wonen, genieten we intens van de prachtige luchten.

Advertentie

Rondje Wassenaar

Vandaag een fantastisch mooie fietstocht gereden naar Wassenaar. Dat is een van mijn favoriete ritten, als er een westenwind waait. Dit was trouwens de eerste keer sinds jaren dat ik daar geweest ben. Voorheen reed ik er altijd naar toe op mijn racefiets, deze keer voor het eerst met de Stromer.

Ik reed langzaam over de paden door de bossen, omdat die er nog nat bijlagen. En met het vallende blad is het daar glad. De zon scheen en daardoor genoot ik enorm van de herfstkleuren die nog overal goed zichtbaar zijn. Vond het raar dat ik na 5 jaar overal de weg nog blindelings wist. Enkel in Katwijk was er een nieuwe weg onderdoorgang gekomen, waar ik vroeger gewoon de weg kon oversteken, dus dat was even zoeken.

Heel veel foto’s genomen onderweg die ik hier niet allemaal laat zien. 😜

De terugweg loopt door de duinen tot aan Flowerdale aan Zee en die is zeer Stromervriendelijk. Dat betekent, dat ik daar voor het grootste gedeelte op topsnelheid kan rijden.

Dit is bij Katwijk waar de oude Rijn de zee instroomt. Foto met Hulkiaanse schaduw, waardoor hij zeer waardevol is. Katwijk heeft een superfijn rijdende boulevard alwaar een ondergrondse parkeergarage is gesitueerd in de duinen tussen boulevard en de zee.

De volgende plaats op de route is Noordwijk (Meiland city) en op die boulevard liggen allemaal kunstgebitten op straat vanwege het slechte wegdek aldaar. Maar bij Huis ter Duin is het al kerst.

Op deze foto, rechts van het midden staat een huis met een groen dak. Het behoorde toe aan Freddy Heineken, de biermagnaat. Het komt ooit in Hulkenhanden, want wij Hulken kicken op groen.

In Zandvoort gekomen zag ik bijzondere wolken, dus maar weer afgestapt voor een foto.

Je zou haast denken dat ik niet aan fietsen toekwam, maar……

Met deze kilometerstand kwam er een einde aan een bijzondere mooie fietstocht.

Ik weet, ik wil

Ik weet waar je huis woont, Sinterklaas. In het winkelcentrum de Wijkerbaan!

Hier dus!

Owwww, ik wil weer kind zijn!

Raadplaatje

Wat?

Waar?

Sidderal

Omdat de buitentemperatuur onder de 10 graden is gezakt, werd het in huis wat kouder, zodat we gisteren voor het eerst dit jaar de kachel hebben laten branden. Positief was, dat hij het deed en dat het lekker warm werd in huis.

Het nadeel ervan is dat daardoor de luchtvochtigheid daalt, waardoor ik meteen met statische elektriciteit te dealen kreeg. Dichtbij de metalen deurkruk gekomen trek ik zo’n grote vonk, dat een auto bougie er jaloers op zou worden. Bovendien krijg ik van al die bliksemschichten het gevoel van een onweerswolk en mijn laatste haar staat constant rechtop. Kortom, ik lijk precies op een sidderaal, in mijn geval, een sidderal.

Jawel hoor, ik ken alle trucjes zoals ehhh…ehhh…ehhh… en die pas ik ook allemaal toe, maar ik blijf vonken trekken als een malle. Daarom heb ik een draagbare aardleiding besteld en daar vestig ik nu mijn hoop op. Vroeger heette zo’n ding veiligheidsspeld, die ik aan mijn kontzak bevestig. En als ik de deur wil openen, ga ik eerst ff lekker twerken met de deurknop om mijzelf te ontladen.

Treesje Alleskwijt

Om toch nog wat conditie op te bouwen, loop ik hier in het appartementencomplex vaak een paar trappen op. Dat wilde Treeske, in navolging van mij, ook gaan doen. Ik adviseerde haar om met 2 trappen te beginnen om zo rustigaan op te bouwen.

Zodoende verdween Treeske op haar sloffen uit huis, stapte de lift in en drukte op de knop om 2 verdiepingen naar beneden te gaan. Ze stapte de lift uit en ondekte daar een gang die er heel anders uitzag als de onze. Wat zij dan nog niet weet, is dat zij op een verdieping terecht is gekomen van een gesloten afdeling tbv dementerende mensen.

Omdat zij daar geen trappenhuis kon ontdekken, liep zij terug naar de lift, maar kon daar geen knop vinden om de lift te openen. Tja, gesloten afdeling! Teruggegaan zocht zij een uitweg en kwam een verzorgster tegen, die haar de weg uitlegt hoe te gaan. Zoekend in die vreemde omgeving, prijst zij zich gelukkig, dat zij geen stagiaire tegenkomt, want die zou zich kunnen afvragen, wat die vrouw daar doet op haar sloffen? Want voor hetzelfde geld, wordt ze daar ergens in een kamer opgesloten.

Uiteindelijk vond zij het trappenhuis en begon aan de klim naar boven. Hijgend kwam zij de kamer inlopen en plofte vermoeid op de bank, waar zij mij het relaas van haar avontuur vertelde. Nu ken ik haar al een poosje en weet dat zij heel vaak iets kwijt is, waardoor ik haar de bijnaam gaf van Treesje Alleskwijt. Deze keer heel perongeluk de weg in het appartementencomplex. Nou, deze situatie was zo hilarisch, dat we hebben er heerlijk om kunnen lachen.

Geraldus

Gisteren zag ik toevallig een interland voetbalwedstrijd van Griekenland op tv. De Griekse coach had in zijn team een wereld spits opgesteld. De goede man heette Geraldus Alsiemaraakis.

Schoen gezet

Gisteravond al vroeg mijn schoen gezet en luidkeels Sinterklaas liedjes gezongen.

Vol spanning vanmorgen opgestaan en vlug kijken. Zit er een aero(z)sool in. 🤔🙄

Kar

Gisteren ben erg geschrokken van de covid besmettingen van mijn schoondochter en kleinzoon van 4 jaar oud. Helemaal omdat ik, toen nog onkundig over dat feit, het logje ‘Dichtbij’ net had geplaatst. Schoondochter is omdat zij gevaccineerd was, zo goed als klachtenvrij. Kleinzoon dood en doodziek, de arme jongen. Ik snap ook niet waarom kinderen niet gevaccineerd worden, zeker na de uitbraak, nadat de scholen weer open gingen?

Nadat ik gisteravond de persconferentie had aangehoord en daarbij bedacht dat ik met Astra Zeneca ben gevaccineerd, heb ik voor mijzelf besloten dat ik voorlopig in de kar ga zitten. En totdat ik de boosterprik heb gehad, blijf ik gewoon in die ‘kar antenne’!

Dichtbij

Met de oplopende besmettingscijfers voel ik de corona steeds meer dichtbij komen. Het ligt hier zelfs op de loer en staart mij steeds aan.

Het naastgelegen appartementencomplex