Vandaag van een heerlijke frisse fietsrit genoten. Onderweg kreeg ik vanuit het berijpte winterlandschap diverse herinneringen terug.
Ik vond grappige sporen aan de zijkant van een dijk, daar was iemand flink aan het sleeën geweest.
Op de ringvaart bij Driehuizen lag een laagje ijs. Ik zag er een eend op klapschaatsen, die vloog over het ijs.
Een stomme foto van de 3 molens bij Rustenburg, dat kwam omdat ik daar even wat rijp liet smelten in het gras. Maar hier reed ik ’s ochtends tijdens de Helletocht aan voorbij net toen de zon opkwam. Ook weer zo’n mooie herinnering. Zie http://www.helletocht86.wordpress.com
Ik kwam na 70 km weer eens heerlijk koud thuis vanwege de vrieskou en dat vind ik altijd zo’n lekker gezond gevoel. Krijg dan altijd trek in snert en gebakken bloedworst.
Happy Hulk 
Heb niet zo lang gefietst maar vind het ook heerlijk met dit weer. Zon en koud. Alleen bloedworst daar pas ik voor alleen het woord al.
Oh man, gebakken bloedworst met stroop, dat is voor mij jeugdsentiment.
Bij mij ook! 😊
Zalig opwarmen nadien bij de buiskachel met Treesje op de schoot…
Wij zetten altijd de openhaard aan via YouTube op de televisie, die is heerlijk warm.
Handig en goedkoop!
Vandaag was het écht waterkoud, mijn fiets blijft dan lekker in de warme gang steen, het is een oudje dus stel ik niet bloot aan barre kou. Goed plan, ik ga per direct erwtensoep uit de vriezer halen van de laatste keer dat ik een grote pan maakte , gebakken bloedworst, wat is dát lang geleden dat ik het gegeten heb.
Breng ik zomaar weer eetideeën aan. 🤭
Bloedworst ……………. roept herinneringen op! Vroeger als er een boer bij ons aan de deur kwam om biest te verkopen, had hij ook altijd bloedworst bij zich. Mijn vader was er dol op, maar ik gruwelde ervan. En die herinneringen doen mijn gezicht weer vertrekken.