Wrak

Ik voel mij een wrak! En ik weet hoe dat komt. Gisteren voor het eerst in 2 maanden weer eens lang op topsnelheid kunnen fietsen op de Stromer. Voordien lukte dat niet vanwege nat wegdek. Die lange periode van inactiviteit is er debet aan dat ik nu in de kreukels lig. Het wrak gevoel trad gisteravond in en ik ben vroeg naar bed gegaan. Maar steeds wakker geworden van het zere lijf. Van mijn enkels tot mijn polsen totaan zelfs mijn twee haarwortels en alles wat er tussen zit is zeer gevoelig.

Ik reed vanaf huis door het Heemskerkerduin naar het strand en vandaar over de kilometerslange Van Oldenborghweg naar Egmond. En toen via de duin ingang bij restaurant Het Woud naar Groet. Onderweg werd ik vele malen opgehouden door mountainbikers, die ik talloze malen vroeg of ik ze moest duwen? Vanaf Groet de polder in naar SintMaartensvlotbrug waar ik vrijwel op topsnelheid kon blijven rijden totaan huis.

Na de douche voor de tv gezeten en naar het veldrijden gekeken want die wedstrijden zijn bij afwezigheid van de twee toppers van Aert en v/d Poel loeispannend. Ik ben fan van Lars v/d Haar omdat die nog achter mij op de Stromer getraind heeft tegen de Amerongseberg op. En daar op die klim reed hij mij gewoon uit zijn wiel, zo sterk zijn die gasten. Na een flinke maaltijd boerenkool met Hema worst voelde ik mij toen al langzaam in een wrak veranderen en dat duurt nog 2 dagen weet ik uit ervaring.