Er was een gezellig samenzijn georganiseerd door de bewonerscommissie van ons appartementencomplex, op een vlakbij gelegen terras van een bekend Beverwijks café. Zodoende konden nieuwkomers kennis maken met de andere bewoners en andersom. Nou, en bij dat laatste woord heb ik mij flink laten gelden. Ze moesten natuurlijk wel even weten dat ze een Hulk onderdak hadden gegeven.
Iedereen vond Treeske haar haar leuk zitten, dus daar kwamen opmerkingen over. Zo vertelde Treeske hoe ze aan die kapper kwam. Zij zag op een gegeven moment in het hier naastgelegen winkelcentrum een vrouwelijk persoon lopen met een kapsel wat zij eindeloos leuk vond staan. Ze wilde vragen aan de vrouw wie haar kapper was, maar de vrouw liep gewoon door. Dus Treeske spurtte achter die vrouw aan om haar het alsnog te vragen. “Nou”, onderbrak ik haar verhaal, “zo heeft ze mij nou ook ooit versierd”! Met deze zin was het ijs gebroken en samen met de drankjes kwamen er vele leuke verhalen los.

Wat mij opviel was dat er een aparte parkeerplaats was ingericht voor de vele Ferrari’s. Zo noemen de bewoners hun rollators. Was leuk om te zien als een van hen naar huis ging om tussen de kluwen rollators hun eigendom terug te worstelen. Iedereen kreeg van de organisatie twee consumptie munten en toen die waren opgebruikt, spoorden diverse dames hun mannen aan om rondjes te gaan geven. Nou, u begrijpt dat het daardoor steeds gezelliger werd. Ook werden er snacks besteld en wilde er iemand gaan zingen (it wasn’t me) we gaan nog niet naar huis, maar die smoorde ik snel door een bitterbal in zijn mond te proppen.
Uiteindelijk werden de oudjes toch wat moe en vertrokken er een paar om bij de naastgelegen sjinees hun bestellingen te plaatsen want niemand had nog zin om te koken. Tijdens het wachten namen we nog een laatste drankje waarna we gezamenlijk, bijna gearmd, naar huis waggelden. Daar genoten we van de glote loempia’s waar we deze keer wel twee kwaltieltjes op moesten wachten. Iedereen had heerlijk genoten van het gezellige samenzijn. Want dat kan nu eindelijk weer!
Heerlijk, zo’n samenzijn. Hoewel we nog steeds moeten opletten, want vorig weekend gebeurde zoiets bij mijn oudste broer, en een heel aantal mensen van het complex waar hij woont worstelen nu met corona…
Klopt!
Had het feest binnenshuis geweest, waren wij er niet heen gegaan.
We gaan begin Juni nog een eind varen op een cruiseschip van een Amerikaanse maatschappij.
Die eisen nog steeds ‘testen voor toegang’.
Dus houden wij komende maand weer een beetje ‘karantenne’.
Herinner u dat we mee mochten op die cruise!
Het was echt heel erg gezellig en ja, je maakt wel regelmatig even een praatje, maar op deze manier kwamen we toch wat meer te weten over onze buren, en omgekeerd natuurlijk ook! Superleuk beschreven! ❤️🦋
Goed bezig. Woont Fred Teeven daar ook? 😉
Je zou het bijna zeggen! 🤭
Een leuk initiatief, je hoort vaak dat mensen in een flat vereenzamen, op deze manier leer je elkaar in ieder geval een beetje kennen.
Belangrijker nog, ze leerden mij kennen! 😜
Ik hoop dat ze dáár blij van werden. 😉
Ze zijn al spandoeken aan het maken met mijn naam erop, hoorde ik in de wandelgangen.