Op 18 maart van dit jaar schreef ik dat het ons opviel dat er een diverse stellen kauwen de schoorstenen bij ons aan de overkant in bezit hadden genomen om er een nest in te bouwen. Daar zijn ze zo’n zes weken mee bezig geweest, waarna ze begonnen met flikflooien. Daarna werd het wat rustiger in de buurt, vermoedelijk omdat de vrouwen aan het eieren bakken waren geslagen.
Nu viel het mij op dat een vader kauw iets van een psychische stoornis vertoond. Terwijl moeder de eieren bakt zag ik hem meerdere keren met een papieren zakdoekje aan komen vliegen, die hij met poot en snavel aan stukken scheurde en tot een propje vouwde. Waarschijnlijk deed hij dat om het nest nog wat aan te passen. Tijdens dat gebeuren wipte hij menigmaal op de rand van de schoorsteen en liet het propje aan zijn ega zien. Vermoedelijk keurde zij dat telkenmale af en begon hij opnieuw het propje uit te pluizen en te veranderen. Dat ritueel herhaalde hij zo’n keer of zeven, totdat er van het propje niets meer over was en vloog hij weg om nieuw nestmateriaal te zoeken. Echt, ik heb nog nooit gezien dat hij met het propje de schoorsteen in ging.
Vandaag zag ik hem weer bezig, toen ik op het balkon zat en was getuige van een echtelijke ruzie. Elke keer als die beste man zijn keurig gemaakte propje liet zien, hoorde ik een krassende humeurige stem uit de schoorsteen komen, die riep, “vent, donder toch op met dat papier, je ziet toch dat ik hier zit te broeden”. Hij droop wat beteuterd af en bekeek zijn propje opnieuw en dacht dat hij er nog wel wat aan kon verbeteren. Driftig begon hij opnieuw te plukken en te kneden en waagde nog een kans om zijn kunstwerk aan haar te tonen. “Aaaahhhgggg”, klonk het krassend uit de schoorsteen, “wegwezen jij, opmieten, ik wil je niet meer zien, dat nest is allang klaar”. Verschrikt tuimelde vader van de schoorsteenrand af, waarbij hij zijn propje uit zijn snavel liet vallen, waarna de wind het wegblies. Teleurgesteld ging hij depressief op de dakrand zitten, waarna hij na een poosje zijn verenkleed begon te poetsen, want tenslotte wilde hij wel het heertje blijven. Een vader kauw heeft ook zijn trots!
Het lijkt wel op mensengedrag soms. Fijne dag met Treeske! Geen papieren zakdoejes geven….
Ondankbare vrouwen lijken het, maar vergeef het ze maar, het is niet niks om voor nageslacht te zorgen, hormonen weet je wel!
Ook een broedende kauw moet je niet storen. Wedden dat Treeske smult van dergelijke verhalen. Hou ons op de hoogte van vlieglessen.
Superleuk om te volgen! Benieuwd wanneer het kleine spul eruit komt!