Met deze roos in mijn handen ben ik op mijn knieën gegaan voor Treeske en zei, “lieve Treeske…………”
We vierden haar verjaardag in Vinkenveen op een eiland in de zon, bij haar dochter en schoonzoon. Na een gezellige middag met cadeautjes besloten we om Chinees eten te halen. Bij de Chinees kregen we naast de bestelling ook een roos aangeboden vanwege moederdag. Zodoende ontstond er iets van een plan. Schoonzoon waarschuwde mij nog met de woorden, “kijk uit, ga niet op je knieën, want ze zeggen altijd ja”.
Teruggekomen in de caravan zat Treeske al aan de gedekte tafel te wachten. Schoonzoon zette de zak met etenswaren ook op de tafel en ging ook zitten. Daarmee schiep hij ruimte voor mij om mijn plan uit te voeren. Ik zonk met de roos op een knie en zei, “Lieve Treeske, deze ……” Verder kwam ik niet omdat praatgrage Treeske mij vol lachend onderbrak met de woorden, “wat krijgen we nou?” Ik deed nogmaals een poging want opgeven is bij mij geen optie. “Lieve Treeske”, begon ik weer, “deze roos wordt je aangeboden door de Chinees vanwege moederdag”.
Happy Hulk 
❤️
Hoe kún je jouw Treeske zó op het verkeerde been zetten. Foei,ga je schamen.
Ik heb haar eten er maar bij genomen want ze kwam niet meer bij van het lachen.
Dat óók nog, en dan blijft ze nog steeds bij je?
In den beginne zei ik ooit tegen haar, weet waar je aan begint als je een Hulk in huis haalt?
Maar ja, niét luisteren hé! 😉
Ach ach doe het toch eens echt voor Trees zeg…….
Ze wil niet!
Af en toe ben ik zo erg verliefd op haar, dat ik haar vraag om met me te trouwen.
Maar tot opheden vang ik bot!