Aanhouding

Gisteren iets bijzonders meegemaakt waar ik niet blij van werd. Ik fietste door het duingebied, waar het nu met allemaal verschillende kleuren groen prachtig mooi is. Op een gegeven moment zie ik verderop op het fietspad een man zijn fiets dwars over het fietspad zetten. Dichterbij gekomen zag ik hem nog onderzoekend kijken naar zijn fiets, wat mij in de veronderstelling bracht dat er iets aan markeerde. Vervolgens stak de man als een politieagent zijn arm omhoog en maande mij te stoppen. Toen ik bij hem was gekomen, gaf hij mij een hand en stelde zich voor als Bos, de boswachter. Zodoende antwoordde ik gevat, Jan met de nóg kortere achternaam.

Hij zei dat ik in overtreding was, want ik mocht daar niet fietsen. Daarop vroeg ik hem verbaasd, hoe hij op dat idee kwam? “Uw fiets heeft een kentekenplaat en er mogen hier geen voertuigen rijden met een kentekenplaat”, antwoordde hij. “Maar dit is een fiets en hier ligt een fietspad, dus mag ik hier fietsen”. “Nee, antwoordde hij, “zo zijn de regels hier in het PWN gebied”. “Trouwens, uw fiets gaat veel te snel, hij kan wel 50”, vervolgde hij. “Dat kan hij niet en in dit gebied rijd ik niet snel, vanwege de vele bochten en de medeweggebruikers”, zei ik. Opdat moment sjeesde er een racefietser met een noodgang voorbij, die maar net zijn dwars over de weg geplaatste fiets kon ontwijken. “Hij rijdt veel harder dan mijn fiets kan”, wees ik hem erop. Toen vroeg hij om mijn duinkaart. “Jawohl, herr obersturmbahnfurher”, wilde ik zeggen maar slikte dat gelukkig in. Hij bekeek mijn digitale duinkaart op mijn telefoon en zei toen, “ik laat het bij een officiële waarschuwing, dus u krijgt geen bekeuring en u verlaat het duingebied via de kortste route”. “Dus dat is via Egmond?”, vroeg ik hem hoopvol, zodat ik mijn geplande route kon rijden. “Nee, u keert om en rijdt naar de Zeeweg” zei hij streng. “Oké, ik zal het nooit meer doen!”, zei ik op de manier zoals vroeger tegen mijn moeder, als ik weer eens iets stouts had gedaan. Ik stapte op de Stromer en reed voorbeeldig, heel rustig weg, hoewel ik inwendig kookte!

De PWN is gebiedsbeheerder over 7500 hectare duingebied waarin diverse drinkwater gebieden in liggen. Zij zijn dus ook drinkwaterleverancier hier in de omgeving. Hun doel lijkt erop gericht om zoveel mogelijk mensen tegen zich te keren op het gebied van natuurbeleid. De laatste jaren zijn vele hectares bos verdwenen vanwege hun idee om het gebied terug te brengen naar de zandverstuivingen, zoals dat oorspronkelijk was. Dit terwijl dat tegen het CO2 beleid van de regering is om zoveel mogelijk bomen bij te planten.

Dat ik persoonlijk niet meer mag fietsen in dat prachtige gebied, wat zich uitstrekt van Zandvoort tot Groet, vind ik echt heel jammer. Maar omdat zij hun eigen regeltjes daar verzinnen, blijf ik er gewoon fietsen met mogelijk een hoesje over mijn kentenplaat. Bovendien was dit in de 55 jaar dat ik in dat gebied kom, mijn eerste aanhouding door een boswachter, dus is de pakkans mede door de snelheid van de Stromer zeer gering. Ik blijf tenslotte een Hulk, die de regels van vrijheid en blijheid hanteren!