Schaars

De geoliede machine van de economie begint hedentendage echt wel kuren te vertonen. Veel gehoorde oorzaken daarvan zijn de oorlog in Oekraïne of een dwarsliggend containerschip in het Suezkanaal. Terwijl zulke situaties in het verleden toch ook voorkwamen. Dus toch de pandemie, die er nog steeds heerst? Vermoedelijk wel, ondanks dat de wegen alweer dichtslibben en de vraag naar personeel in de miljoenen loopt. Als je Schiphol mag geloven, de spoorwegen, de bezorgdiensten e.d. lijkt het erop dat mensen niet meer willen werken of niet meer gemotiveerd zijn om te werken.

Zo langzamerhand kan dit voor een sneeuwbaleffect zorgen richting recessie. Want bij elk rollend wiel, zoals ik de economie noem, waarbij er één spaak breekt, dienen de andere spaken dit gebrek op te vangen, waarbij de kans op spaakbreuk telkenmale groter wordt. Dat kan doorgaan totdat het wiel niet meer kan draaien. En kan een Rutte, Kaag of een Jetten een wiel spaken? Dacht het niet! Dus reken niet op hen. Nee echt, wij allemaal zullen onze uiterste best moeten doen, het wiel van de economie te laten draaien. En ik weet niet of deze generatie genoeg mentaliteit in hun donder hebben, zoals de mensen na de tweede wereldoorlog ons land hebben opgebouwd.

Ik ging onlangs de allerlekkerste pizza’s van Nederland halen bij zoonlief in Castricum, die ook met de slappe mentaliteit dealt van het huidige personeel. Ik hoorde van hem, dat erop zijn eigen merknaam pizzadozen 4 maanden levertijd zit. En dat andere dozen maar mondjesmaat geleverd kunnen worden ivm enorme schaarste van karton. Daarmee zie ik een spaakbreuk aankomen. Of heeft iemand voor hem een gouden idee, hoe hij op een andere manier zijn warme pizza’s kan verpakken?

Besnuffelen

Ik ben tegen geurtjes, simpel om het feit dat ik eigenlijk elk geurtje vind stinken. Elke winkel die geurtjes verkoopt, ontwijk ik zoveel mogelijk. Zodra ik achter iemand fiets, die ‘lekker ruikt’, sprint ik er zo snel mogelijk voorbij. Maar mijn probleem is, dat ik niet aan geurtjes ontkom. Neem bijvoorbeeld mijn douchegel, zodra ik uit de badkamer kom, wordt ik besprongen door Treeske die mij van alle kanten begint te besnuffelen, waarna ik vaak op de vlucht sla.

En wat ik vreemd van mijzelf vind is dat ik er nog aan meedoe ook om die geuren te verspreiden. Vanwege windkracht 6 reden wij met de auto naar de winkelstraat in Beverwijk, omdat ik Treeske niet wilde laten fietsen in die storm. Wij gingen juist daarheen omdat er meerdere geurenwinkels zijn en de schoonzoon van Treeske zou jarig worden en zij wilde hem een geurtje geven. Dat moest wel een speciaal soort geurtje zijn, zodoende had haar dochter daarvan een foto gestuurd, die Treesje (Alleskwijt) niet meer kon vinden op haar telefoon. Ik bespaar u hier de giga toestanden die hieruit voortkwamen, maar ik kwam daarvan bijna op de I C te liggen. (I C Paris) Vervolgens naar de D ouglas gegaan, waar gelukkig een bankje voor de deur stond zodat ik daar zittend kon wachten. Treeske kwam die winkel uit zonder geurtje, want ze wist nog steeds het juiste merk niet. Ik dolgelukkig, want dan kan ik die ‘kleine jongen’ zoals ik hem noem, geurloos knuffelen met zijn verjaardag.

Nu zit ik op het balkon, in de zon dit blog te schrijven. En op het balkon staan diverse bloeiende planten, die erg aantrekkelijk zijn voor bijen en hommels. Nadat ze bij de bloemen geweest zijn, beginnen ze om mijn hoofd heen te zoemen en snuffelen waarschijnlijk de geur op van de douchegel. Het is mij bekend dat Hulken woest aantrekkelijk zijn voor het vrouwvolk, zo ook voor deze onvruchtbare werksters. Toch vertoon ik wederom vluchtgedrag! Ach, wat een rust zou het mij geven te wonen in een wereld zonder geurtjes. Hopelijk word ik dan minder besnuffeld.