De Rotterdam

Het nieuwe en pas gedoopte schip de Rotterdam viel mij op sommige punten zo tegen, dat ik er niet meer mee wil varen. Mocht de maatschappij onderstaande punten kunnen wegnemen of verbeteren, dan heroverweeg ik mijn mening want het eten was er fantastisch lekker.

Op de aankomstdag ging er al iets fout. Treeske had een bepaalde binnenhut voor ons besteld en we kregen een andere toegewezen. Zodoende ging zij meteen bij de receptie klagen en sloot aan in de lange rij van mensen voor haar. Ik kreeg van haar de opdracht om te onderzoeken of onze koffers in de geboekte kamer stonden. Treesjes wil is wet, dus rende ik dat hele schip, wat 300 meter lang is door om die hut te zoeken. Ik kreeg meteen ruzie met de liften, want die gingen een andere kant op dan ik wilde vanwege de enorme drukte op het schip. Die waren zo geprogrammeerd dat ze op elke etage stopten als daar iemand op een bepaalde etage op de knop had gedrukt, terwijl er niemand in kon stappen vanwege de overvolle lift. Bovendien als ik als eerste persoon gedrukt had op de knop van bijvoorbeeld etage 1, ging de lift alsnog eerst naar andere etages van personen, die later op de knop hadden gedrukt. Zodoende nam ik op een gegeven moment de trappen en kwam na lang zoeken een half uur later, totaal bezweet bij Treeske terug, met de mededeling dat die bestelde hut op slot zat, dus ik geen koffers had gezien. Op dat moment stond Treeske net vooraan bij de balie met haar klacht. De meneer daarachter vertelde haar dat wij een upgrade hadden gekregen naar een ruimere buitenhut, zodat wij ook een raampje hadden en daarvoor niks hoefden bij te betalen. Later in de week bleek dat het schip niet helemaal vol geboekt was, zodoende had de maatschappij deze truc op het laatste moment besloten en vergeten ons daarover in te lichten. Niet netjes, maar wij waren blij met onze upgrade van deze bijzonder mooie hut.

Na de introductie les van het line dancen, waarmee ik in gedachte enthousiast meedeed, gingen we high theeën in een restaurant op het achterschip. Door de ramen van het achterschip zag ik dat de zee rustig was, waardoor ik niet snapte dat het schip daar zo enorm trilde. Het was zo erg dat er rimpels kwamen in het kopje thee. Na drie koppen en twee etageres gebakjes leeg gegeten te hebben, was ik de trillingen zo zat, dat ik op de vlucht geslagen ben. Daarbij struikelde ik over de vele kunstgebitten die bij andere mensen uit hun mond waren gerammeld. Bij de receptie van het restaurant aangekomen, sprak ik een hoge pief met strepen op zijn mouwen aan over die trillingen. Hij vertelde mij, dat het door de stabilisatoren kwam dat het achterschip zo erg trilde en bood daarvoor zijn excuses aan. Nou sorry hoor, als een nieuw schip zulke klachten vertoont, dan zet ik er mijn vraagtekens bij! Bij deze! ?????????????

Vaak voeren wij ’s nachts op zee waardoor de hogere golfslag aldaar het ergens in onze hut iets begon te kraken, waardoor wij niet konden slapen. Bovendien had Treeske last van een flikkerend ledlampje wat achter de tv zat en tegen het plafond scheen. We durfden daar niet een handdoek achter te proppen ivm brandgevaar. Bovendien bevreemdde het mij, dat ik op het nieuwe schip op veel plaatsen roestvorming zag verschijnen en dat er binnen in het restaurant bordjes hingen met daarop geschreven, ‘pas op, natte verf’! Ook bij de goed geregelde ontscheping plaats ik een opmerking. We moesten allemaal zo’n 2 kilometer lopen, ook de mensen met hulpmiddelen met handbagage, terwijl dat met inschepen hooguit 400 meter was.

Resumé, dat een nieuw schip kinderziektes vertoont, daar heb ik begrip voor. Maar daar zijn toch de proefvaarten voor? Op z’n Hollands gezegd, ut is un klote boot! Wij cruisden al op meerdere schepen en daar kwamen deze klachten niet voor. Bovendien de zwarte kleur van het schip, stemt mij niet erg vrolijk. Ik krijg daarbij een beetje dat Titanic gevoel. Ik hoop van harte dat de Rotterdam geen miskoop is voor de maatschappij maar ik kies bij een volgende keer toch echt voor een ander schip.

Advertentie