Met deze woorden riep mijn vader mij vaak ’s morgens zeer vroeg mijn bed uit, om te gaan werken op het land van de boerderij. Dan gingen we bijvoorbeeld voordat ik naar school ging tuinbonen plukken of andere werkzaamheden doen. Maar deze ochtend hoorde ik de woorden in een andere taal uitspreken, namelijk in vogeltaal.
Ik blogde op 18 maart van dit jaar dat ik kraaien zag, of eigenlijk zijn het kauwen, die een nest begonnen te bouwen in de schoorstenen van de gebouwen beneden ons waar wij zicht op hebben. Nou, wij volgden al hun werkzaamheden de laatste 3 maanden met als resultaat, dat de vader kauw vanmorgenvroeg in vogeltaal riep, “kom je nest uit”! En wel hoor, het beestje was net zo gehoorzaam als ik vroeger. Het klom uit het pijpje, sprong op de gemetselde schoorsteen en keek de wijde wereld in. Meteen pikte het wat (lok)voer uit de snavel van de moeder of de vader en schrokte dat naar binnen. “Ga vliegen, ga vliegen”, riepen beide ouders enthousiast. Het beestje keek zijn ouders verschrikt aan en klapwiekte wat met zijn vleugels, daarna nam hij een sprongetje en vloog naar de schoorsteen van de buren. Daar werd het onmiddellijk verjaagd door de buurman die zijn nest verdedigde, wat hem deed terugvliegen naar zijn ouders. Die vlogen op een gegeven moment weg en het jonge vogeltje ging ondertussen het grote platte dak verkennen. Daar vloog hij opeens vanaf en sindsdien heb ik het beestje en zijn ouders nog niet teruggezien. Morgen ben ik benieuwd naar de schoorsteen van de buren of daar ook de mij welbekende woorden gesproken worden, “kom je nest uit”!
Happy Hulk 