I feel Viking

Ik schrijf dit blog met moeite op de 12e en hoogste verdieping van de Rotterdam 7. Waarom met moeite? Om mij heen zie ik een woestwilde zee en dat is precies wat ik wilde meemaken op deze cruise. Huizenhoge golven zie ik om mij heen die het hele schip met hun wavepower doen bewegen. Wauw, wauw, wauw, wat een prachtige belevenis!!! Ik werd vannacht om 3 uur wakker van gekraak in de hut en voelde mij flink misselijk. Ik liep slingerend door de hut, deed de gordijnen open en zag….

Het zeeziek gevoel verdween met het opstaan. En ik heb een uur voor het raampje gezeten van onze hut op de eerste verdieping, genietend van de steeds hoger wordende golven. Daarna mijzelf aangekleed en met zeebenen naar de 12e verdieping gegaan. Hier geniet ik van de grote stormvogels die over de golven vliegen en af en toe aan haringhappen doen. Het zijn de Jan van Genten met hun vleugelspanwijdte van bijna 2 meter. Het schip schommelt hier zo erg dat ik er heel moeilijk een foto van kan maken. Misschien lukt het om te filmen?

Niet erg stabiel

We varen nu richting Molde

Rechtstreeks naar de opkomende zon toe, dit zal dus in oostelijke richting zijn, terwijl heel raar, mijn innerlijke richtinggevoel noordelijk aangeeft. Ik zie ook geen land en bedenk dat hier in vroegertijd de Vikingen hebben geroeid in hun kleine drakenschepen over deze woeste golven. Gloeiende, gloeiende, YEAAAHHH…..I FEEL VIKING!!!!

Advertentie

Fjord in geknord

Na de uitvaart, ehhh…..afvaart vanuit Amsterdam anderhalve dag regen gehad en een flinke wind. Ter hoogte van het Kattegat een flink wilde zee met hoge golven die plotseling tot een enorme klap leidde, die door het hele schip gevoeld en gehoord werd. Terwijl iedereen aan een ijsberg dacht, stelde ik iedereen gerust door te melden dat we tegen een zoute haring met uitjes waren gebotst. Na app contact met kapitein Haak, bleek het een hoge golf geweest te zijn.

Vannacht zijn we een Fjord in geknord! Dus heel vroeg opgestaan om te genieten van de prachtige omgeving.

Hardangerfjord 900 m diep

Het schip ging maar net onder de brug door die langer is dan de Goldengatebrug in de USA.

Toen we in Eidfjord waren aangeland zag ik daar een trol ploegen.

O ja, en Treeske is hier heel populair want ze komt steeds op de televisie.

Zwaaien

Zoek mij?

Aan de wal stonden mijn tweeling dochters te zwaaien bij Buitenhuizen. Verderop mijn fanclub met vuurwerk toortsen. Wat geweldig om dit mee te maken!

Twinnies bedankt!

Tank joe verrie muts

De voertaal is Engels op het schip, dus ben ik woestwild aan het oefenen geslagen, zodat ik daarmee niet ‘het schip inga’.

Laatste training

Ik heb nog een laatste training ingelast, alvorens aan het grote werk te beginnen. Ik ga mijzelf nog even in vorm eten.

Waar wij komen….

“Waar wij komen schijnt altijd de zon”, zeg ik regelmatig tegen Treeske. En als je dan de week van 5 t/m 11 juni het weer in Noorwegen bekijkt en dat vergelijkt met de rest van de maand, gaat mijn Hulkse lijfspreuk weer in vervulling.

I’m not allways right, but I’m never wrong!

Dit alles, terwijl we de reis al in februari boekten. En als je dan weet, dat het in de plaats Bergen Noorwegen 200 dagen per jaar regent, dan zijn wij superblij met deze zonnige vakantieweek.

Besmeurd

De Hulken normen en waarden zijn flink besmeurd door een onbetrouwbare webshop die onderstaande smartwatch verkoopt.

Niet alles is wat het lijkt!

Boerenverstand

Het boertje pesten gaat maar door en door. Ik las nu weer dat de veeboeren een vergunning nodig hebben om hun vee in de wei te laten grazen, dit vanwege het stikstofbeleid. De regelgeving loopt zo gigantisch uit de hand, dat boeren nu op het punt zijn dat er een extra schuur gebouwd moet worden om alle regelgeving in op te slaan. Het probleem daarbij is weer, dat een nieuwe schuur niet past in het bouwstikstofbeleid. Hoe nu verder?

Het volgende probleem is dat we steeds meer kale boeren krijgen. Die beste mensen zitten vanwege de constant veranderde regelgeving met hun handen regelmatig in hun haar. En bij elk nieuw besluit, rijzen hun haren ten berge. U begrijpt dat het gezegde, ‘geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt’, niet meer opgaat voor de boeren.

Maar er is ook goed nieuws te melden: met de papieren rietjes is een probleem ontstaan, vanwege het feit dat er papier van loskomt, wat schadelijk schijnt te zijn voor de gezondheid. We moesten namelijk vanwege regelgeving van de plastic rietjes af! En nu is er een belangwekkende uitspraak gedaan door de minister, die het zelf ook niet meer weet, die vraagt aan de industrie om een oplossing te zoeken voor dit probleem!

Ik heb over dit alles maar één vraag: laat alsjeblieft het boerenverstand regeren in Nederland?