Een heel populair rondje fietsen hier in de buurt, is langs de ringvaart om de Haarlemmermeerpolder heen. De route is 62 km lang en dat is voor vele wielrenners een fijn trainingsrondje. Als je bijvoorbeeld 30 km/uur rijdt doe je er zo’n 2 uur over, dus heerlijk om ’s avonds na werktijd even je hoofd leeg te rijden. Ik reed daar vroeger wel met mijn vader en later met mijn broertje. Maar jarenlang niet gedaan dus afgelopen donderdag daar weer eens gaan kijken.
En ja, er valt werkelijk veel te zien. Ik fietste naar Halfweg en begon daar aan het rondje. Ik reed richting Haarlem alwaar ik al vlug een naambord ontwaarde met Bietenbrug daarop geschreven. Ik ken daar een gezegde over, maar vermoedelijk is de brug vernoemd naar de niet meer in bedrijf zijnde suikerbietenfabriek die daar in Halfweg staat. Het was heerlijk fietsen langs het water van de ringvaart en het viel mij op dat de jachthavens waar ik aan voorbij reed uitpuilde van de hoeveelheid boten. Niet normaal meer gewoon! Bij het dorp Vijfhuizen reed ik langs de Mooie Nel wat een flink recreatiemeer is in de buurt van Haarlem.
Dorp na dorp reed ik voorbij, waarbij ik opeens een file in het water ontwaarde van zo’n 30 achter elkaar aan zwemmende ganzen, wat een bijzonder leuk gezicht was. Toen ik aan de zuidkant van de polder arriveerde, waren ze daar bezig om een waterberging in de polder aan te leggen. Dus een deel van de drooggemalen Haarlemmermeer wordt weer nat vanwege de verwachtte hoosbuien in de toekomst. De zuidkant is qua omgeving heel erg aantrekkelijk en het viel mij op, hoe diep de polders lagen aan de overkant van de ringvaart. Dat schatte ik toch wel op zo’n 12 tot 15 meter diep. Een ringvaart om een polder dient trouwens als wateropvang voor het water wat uit die polder wordt gepompt, alwaar het verder stroomt via kanalen of rivieren naar zee. Ons land heet niet voor niets Nederland, wat laaggelegen betekent. En met waterbeheer kunnen ze hier wel heel goed omgaan.
Bij de Westeinderplassen aangekomen was de accu, bidon en Hulk leeg, zodoende ging ik op een bankje zitten om alle benodigdheden te wisselen en de Hulk te vullen met 2 powerrepen. Daar gezeten zag ik een enorme donkere lucht aankomen uit zuidelijke richting. En aangezien ik en de Stromer een enorme hekel hebben aan nat worden, reden we samen op topsnelheid in noordelijke richting naar huis. Gelukkig konden we de buien voorblijven op een paar spetters na bij Schiphol-Oost, maar ik voel nu nog aan mijn lijf dat het de laatste 50 km erg hard fietsen was. Nog een opmerking daarbij is dat ik veel flitspalen zag staan op de gedeeltes waar 30 km de maximum snelheid is. Nu hoop ik niet dat er straks een stuk of 7 bekeuringen in de brievenbus liggen? Uiteindelijk was het een prachtig avontuur om daar weer eens te fietsen.
Happy Hulk 