Knap en mooi

Gisteren op kraamvisite geweest. Ik kreeg bijna geen kans om kleinzoon te bewonderen want zijn twee jarige grote zus eiste haar opa op. Dus eerst even buiten spelen, daarna moest ze haar kamer showen (die ik allang gezien had) toen de babykamer en daarna boekjes voorlezen. Op een gegeven moment trok ze al haar knuffels uit bed en ging bovenaan de trap staan. “Opa tillen”, hoorde ik haar zeggen. Nou, met al mijn gebreken heb ik haar op een onorthodoxe manier naar beneden gekregen, want een trap aflopen is niet mijn ding. Daarna was opa gelukkig moe en mocht ik op de bank zitten.

Na een appeltaartje te hebben genuttigd kreeg ik mijn kleinzoon aangereikt. En dan is het contactgevoel helemaal echt! Ik vond hem knap en mooi en natuurlijk leek hij helemaal op mij. Streepkuiltje in zijn kin, bol koppie en we hebben dezelfde haardracht. Hij rekte en strekte, kreunde dat het een lieve lust was en trok in een mum van tijd allerlei gezichtsuitdrukkingen. Het schijnt een rustig kindje te zijn, vertelde zijn moeder. Maar toen ik hem een mop vertelde kreeg hij zijn eerste lachstuipje. Toen we op een gegeven moment hoorden dat de appeltaart op was zijn we naar huis gegaan. Wauw, wat een mooie knappe kleinzoon!

Advertentie

Resetten

Nadat ik sinds 2018 cbd-olie gebruik heb ik een feestleven gekregen. De jarenlange bipolaire periode waarin zovele verschrikkingen in voorkwamen, omdat ik door die ziekte geen stuur kon geven aan mijn leven, liet ik toen achter mij. Wat een ommekeer is dat geweest in mijn leven! Ik kreeg de kans om een nieuw leven te beginnen en wat ik toen zo graag wilde, was om simpel een mooi mens te worden. Keihard heb ik daaraan gewerkt door al het negativisme in mij om te denken naar positivisme. En dat is grotendeels gelukt, hoewel die ‘strijd’ nooit ophoudt. Dat betekent dat ik er nu nog dagelijks aan werk.

Waarom bovenstaand stukje? Dat is omdat ik nu even geen cbd-olie gebruik ivm met een intolerantie van dat voedingssuplement. Ik heb al meer van die periodes meegemaakt en dan lijkt dat spul wel tegen te gaan werken. Daardoor verval ik tijdelijk weer terug in mijn bipolaire leven. Weer manisch, weer depressies, die per dag bij mij een paar keer voorkomen. Opnieuw dat waaiende kippenvel gevoel in mijn hoofd wat totaal oncontroleerbaar is. Meteen zijn alle prikkels weer present. De geuren, kleuren en geluiden komen weer keihard binnen en eigenlijk is de bipolaire hel dan weer terug. Met dien verstande, dat ik nu weet dat er een echt goed geneesmiddel voor mij bestaat, wat ik na 14 dagen weer ga innemen. Gewoon even het lichaam resetten! Pfff!