Vuelta

Het eerste sinterklaascadeau komt a.s. vrijdag al binnen, namelijk de start van de ronde van Spanje in Utrecht om 18.30. Het begint met een surprise, een ploegentijdrit dwars door de stad, waarbij de route ook over het oudste fietspad van Nederland gaat namelijk de Maliebaan.

Etappe 2 vind ik interessanter, omdat die tijdens het laatste deel ervan, over wegen gaat waar ik heel veel gefietst heb toen ik in Zeist woonde.

Ik ga er zelf niet heen, want die renners rijden zo snel, dat het hele peloton in een mum voorbij is. Zodoende ga ik de rit volgen op de televisie, waar ik een veel beter overzicht heb. Volgens Treeske komen ze ook langs de Pyramide van Austerlitz waar zij als vrijwilligster heeft gewerkt en die waarschijnlijk in beeld komt.

Ik vind het jammer dat ze op een paar heuvels na, om de klimmen van de Utrechtseheuvelrug heen rijden. Bovendien nemen ze die nog van de makkelijkste kant. Aan de andere kant ook weer begrijpelijk, want als ze de Amerongseberg eerst aan de stijle kant beklimmen, komen ze tijdens de afdaling in het dorp door de Koenestraat, die vol met hoge verkeersdrempels ligt. Die liggen daar om wielrenners en auto’s rustig door het dorpje te laten rijden. Wel rijden ze door die straat om bij de Amerongseberg te komen, dus als je wilt leren vloeken in een buitenlandse taal, moet je daar gaan staan als ze langsrijden. Op de Amerongseberg zijn de eerste bergpunten te verdienen. En als ik het routekaartje goed gelezen heb is de tussensprint op de startbaan van de voormalige vliegbasis Soesterberg. Daar ben ik echt vaak overheen gereden. Ik ga lekker genieten van de koers en de omgeving die ik zo goed ken.