Ministerie van verkeer en waterstaat

Beste Mark Habers, jij bent de 7e minister van verkeer en waterstaat die ik aanschrijf over een afschaffing van een domme idiote verkeersregel. Al jou voorgangers deden er niets mee, dus heb ik er bij voorbaat weinig vertrouwen in dat jij dit grote probleem eens aanpakt. Maar goed, niet geschoten is altijd mis!

Mijn vraag is, haal de regel links lopen uit de wettelijke verkeersregels? Dit scheelt enorm veel verkeersslachtoffers nu en in de toekomst. Bovendien veel ergenissen bij fietsers. Tenslotte zijn wij Nederlanders en geen idiote Engelsen, die alles anders doen dan de rest van de wereldbevolking. Die verkeersregel stamt uit de tijd dat de auto’s nog met kaarsen in de koplampen rondreden.

Omdat iedereen links loopt op de fietspaden, bots je als fietser altijd tegen een wandelaar aan. Om de eenvoudige reden dat de wandelaar op jouw weghelft je tegemoet loopt. Daarom wordt de fietser gedwongen om de wandelaar heen te rijden en komt daardoor op de andere weghelft. Vanwege de enorme drukte op de fietspaden, plus de snelheid van de e-bikes is het vaak onmogelijk om op de andere weghelft te komen, zodat de fietser in de remmen moet om de wandelaar niet frontaal aan te rijden. Als de wandelaar nu aan de rechterkant loopt kun je afremmen en met het tempo van de wandelaar doorfietsen, totdat je kunt inhalen.

Situatie vandaag in de scherpe bocht Huygendijk in Alkmaar.

Ik kom vanaf rechts langzaam aanrijden op de scherpe bocht. Vanaf de andere zijde, waar de letters Huygendijk staan, komt een hardloopster aan de voor haar linkerkant van het fietspad aanrennen.

Door het struikgewas zie ik haar pas op het allerlaatste moment. Zij leek erg veel op de 1e minister die ik ooit aanschreef, Hanja Maij-Weggen. Van schrik wil ik uitwijken maar er reden daar ook 2 fietsers mij tegemoet. Zodoende kwam ik remmend tot stilstand met mijn voorwiel tussen haar benen. “Heej Hanja, jij hier?”, riep ik haar jolig toe. De vrouw begon mij geschrokken uit te kafferen maar terwijl ik mijn fiets iets achteruit reed zei ik, “jij loopt aan de verkeerde kant van de weg”! Over haar pijnlijke benen wrijven zei ze, “ik zag u niet aankomen”. “Ik u ook niet, maar aan de rechterkant van het fietspad is het voor u veel veiliger om te lopen”. We namen hartelijk afscheid van elkaar en ik beloofde haar om nogmaals de minister van verkeer en waterstaat aan te schrijven.

Advertentie