Ik vond het een bijzonder leuk sportweekend. Ik heb erg genoten van het enthousiasme oranjepubliek in Zandvoort. Vooral van de mensen die op de tribunes met hun gekleurde vlaggen begonnen te zwaaien, waardoor er een grote Nederlandse vlag ontstond. En ze werden beloond dat hun favoriet de race won.
Ikzelf reed gisteren met superbenen een rondje van 117 km in 3 uur tijd op bijzonder rustige wegen in het Noord-Hollandse polderlandschap. Het leek wel of iedereen in Zandvoort zat. En die superbenen heb ik meestal maar 1 keer per jaar en dat voelt zo heerlijk, dat je dan onvermoeibaar kan blijven doortrappen.
De Vuelta had mooie etappes en liet heel modern wielrennen zien. De Belgische renner in de leiderstrui liet zich niet gek maken door de aanvallen van andere renners, maar bleef op zijn vermogensmeter kijken en bleef daardoor het tempo rijden wat hij aankon. Door dit moderne hulpmiddel reed hij zich niet over de kop en verloor heel weinig tijd. En de Nederlander Arendsoog won een etappe en Witte Veder werd zoals altijd tweede.
Dan gaat het Nederlands dameselftal a.s. dinsdag voetballen tegen IJsland. En het leukste daarvan is dat de dames van de tegenstander bijna allemaal Dottir heten met iets ervoor. Dat lijkt mij een geweldige uitdaging voor de commentator, die hier niet over mag struikelen.
Happy Hulk 