Ik heb mijzelf aangeleerd om dingen of situaties niet te groot te maken, dit terwijl dat wel in mijn karakter zat. In mijn bipolaire periode zei mijn manager vaak tegen mij, “Jan, hou het klein”! Ik kon dat destijds niet, omdat in de manie alles heel erg groot was en ik in een depressie niets kon vanwege het energiegebrek. En toch heb ik juist door die vele depressies heel veel geleerd, omdat daarmee mijn input zo laag lag. Tijdens een depressie kan er namelijk niets meer bij.
Soms kun je door een opmerking van iemand anders jezelf beledigd voelen en kan dat leiden tot een ontploffing. Situaties bijvoorbeeld in het verkeer waar je van schrikt kunnen ook leiden tot abnormaal gedrag in reacties. Zorgen maken, dat kan/kon ik ook zo goed. Mijn jongste dochter gaat vanaf 19 september backpacken in Australië, nou, ze is in mijn gedachten al een keer opgevreten door een zoutwaterkrokodil, gebeten door giftige spinnen en slangen en niet te vergeten, besprongen door een kangeroe.
Daarbij stel ik mij altijd de vraag, heb ik persoonlijk invloed op bovenstaande? Op dat backpacken totaal niet, op die persoonlijke situaties wel iets. Maar sommige situaties zijn zo groot, daarbij zie je geen licht aan de horizon. En toch heb je ook daar mee te dealen!
Met het zorgen maken waar ik geen invloed op heb, dat laat ik zo snel mogelijk van mij afglijden. Zoals bijvoorbeeld bij mijn dochter, het is haar ding en het is haar leven.
Bij de dingen waarbij boosheid ontstaat omdat ik mij beschadigd voel, pas ik vaak de tot 10 tellen regel toe. Gewoon tegen mijzelf zeggen, “ben ik hier over een week nog boos over, waarschijnlijk niet, dus Jantje, gooi dat van je af. En door dat te trainen lukt mij dat steeds vaker om het klein te houden.
Bij die grote, soms onbevattelijke problemen gebruik ik de mijzelf aangeleerde ‘stofzuigertherapie’. Een stofzuiger kan ook geen grote delen aan, dan zou je die eerst in kleine stukjes moeten maken.
Zo doe ik het met grote problemen ook. De eerste vraag is, kan ik dit aan? Zo nee, dan heb ik hulp nodig. Bijvoorbeeld bij een operatie of overlijden oid. De tweede vraag, wat is bij dit probleem het gevoel en wat kan ik met mijn verstand oplossen? Bij grote problemen is altijd het gevoel allesoverheersend en dat is dus niet reëel! Zodoende begin ik het probleem in stukken te verdelen, waardoor ze uiteindelijk wat makkelijker oplosbaar worden.
Resumé, het kleiner maken van problemen helpt mijzelf een stuk gemakkelijker te leven. Waardoor ik gelukkiger ben geworden, maar belangrijker nog, dat ik nu van mijzelf ben gaan houden, want dat kon ik namelijk nooit! En als ik mijzelf lief vind, straal ik dat uit naar mijn omgeving. En dat laatste vind ik bijzonder mooi om te doen.
Happy Hulk 