Net als in de regeringsgebouwen van de 2e kamer hebben wij hier ook wandelgangen, alleen wordt er hier wat minder gekonkeld als daar. Onze wandelgangen liggen om een vierkant blok met twee trappenhuizen, de twee liften en 6 meterkasten daarin. Wacht, we doen gewoon een rondje.
Nu het weer is omgeslagen en buitenspelen niet kan, maken wij veel meer gebruik van deze gangen. Treeske en ik spelen vaak het spannende spel ‘hoekenlopertje’. Daarbij is een van ons de tikker en rent achter de ander aan. Nu is het leuke van dat spel, je kunt linksom en rechtsom rennen. En het allerleukste is als je elkaar tegenkomt op een hoek. De schrikreactie en de angst om getikt te worden, komt dan op zijn hoogtepunt. Zodoende is het gegil en gelach hier niet van de lucht.
Vanwege die herrie komen onze 5 buurmeisjes kijken en enthousiast geworden, willen zij graag meespelen. Maar omdat ik de enige man ben op deze etage moet ik altijd de tikker zijn. Bovendien lopen er drie met een rollator, waardoor er nogal eens botsingen voorkomen, als we echt woestwild bezig zijn. Als de vermoeidheid begint op te spelen, gaan we met zijn allen even rustig wat drinken bij een van de buren. Daarna beginnen de ogen alweer te glanzen, want we doen dan vaak een potje blaasvoetbal.
Je snapt, wij maken het hier keigezellig, als het weer buiten niet meewerkt. En niemand hoeft hier de kachel te laten branden, want als ik al die verhitte koppen zo bekijk….!
Happy Hulk 