De andere kant van het vorige blog Energie rekening, zag ik gisterenavond in ‘onze snackbar’. Nadat we wederom door de vrolijke bediening werden geholpen en daar heerlijk hadden gegeten, zagen we wat borden verderop de balie staan. Dichterbij gekomen las ik wat erop stond en schrok woestwild.

Echt, de tranen schoten in mijn ogen, bij het lezen van deze maandelijkse energie rekeningen. Met de wetenschap dat de middenstand financieel niet wordt gesteund door het regeringsbeleid over het energieprijzen plafond, vroeg ik de snackbarhouder, die in coronatijd nog even een nieuwe zaak neerzette, “moet dat zo?” “Ja, dat moet zo”, antwoordde hij mij, “wil je hier volgende maand nog komen eten”. “En als het volgende maand anders is, zijn die borden weg”, riep hij nog hoopvol.
Energie is natuurlijk maar een déél van zijn bedrijfsonkosten, maar wél een stevig onderdeel dus ik begrijp wel dat als hij dat niet doorberekend de boel op de fles gaat.
We staan aan de vooravond van een grote crisis!
Volgens mij zitten we daar al met één been in!
Voel jij dan al nattigheid?
Ik heb waterdichte laarzen aangedaan.
Slimpie!
Wie niet sterk is moet nou eenmaal slim zijn,
Ja linksom of rechtsom we moeten er allemaal aan meebetalen. Dat gaat ze ook klanten kosten waardoor ze het nog moeilijker krijgen.
We staan aan de vooravond van een grote crisis!
Ben er soms ook bang voor hoor…..