Daar vliegt een leeuw

Bovenstaande koptekst sprak Treeske onlangs uit en ik verbeterde haar, dat het een meeuw was die daar vloog. Mijn bijkomende gedachten gingen toen meteen naar mijn dementerende moeder, die konijnen in een weiland zag lopen terwijl dat schapen waren. En ik dacht vervolgens, het is bij haar begonnen! Maar die conclusie was helemaal fout, want de laatste tijd hebben wij de grootste lol om wat ik denk wat zij zegt.

Nu barst ik van de kinderen die allemaal een ander beroep hebben. De een is kloosterzuster, de ander pizzaboer, de tweeling zijn apothekersassistente, een met een administratiekantoor en een werkt op de kinderuniversiteit, en er is er zelfs een die audicien is geworden. En die laatste heb ik even gebeld voor een afspraak, omdat ik de laatste tijd niet alles meer hoor wat er gezegd wordt.

Zo toog ik afgelopen zaterdag naar Anders Hans en deed bij haar een gehoortest. Na veel vragen, gepiep en een ‘oorwassing’ bleek ik hartstikke doof te zijn. Gloeiende, gloeiende! Treeske had het vaak over mijn goede oor, en ook dat kwam uit de test.

Ik vernam van mijn dochter dat als je nul scoort alles hoort. 30 ken net. Nou je begrijpt dat het bij mij over is! Nu moet ik nog langs een KNO arts voor nog zo’n test en krijg ik een recept voor gehoorapparaten. Wordt het leven nog vrolijker, want je kan die dingen ook uitzetten naar gelang je niets wil horen.

Advertentie

Mijn grootste tegenstander

Met het woordspel Wurdian wat een soort van digitaal scrabble is, ben ik erachter gekomen dat ik niet tegen mijn verlies kan. Echt ik sta op mijn achterste benen als ik achter sta en dreig de partij te verliezen. Meestal krijg ik daarbij ook niet de fijnste letters op mijn bordje, waardoor het vaak fout voor mij afloopt. En dan ben ik niet te genieten!

Ik weet wel, omdat ik niet tegen mijn verlies kan, dat ikzelf mijn grootste tegenstander ben. Zodoende doe ik altijd mijn uiterste best en puzzel ik zolang mogelijk om de meeste punten te scoren. En daarom win ik ook vaak.

Nee, dit toernooi win ik waarschijnlijk niet, dit is nog een tussenstand. Groen is winnen, rood verlies. Maar veel belangrijker is dat ik er super van genoten heb.

Wat heel erg leuk is bij Wurdian, dat je ook in toernooien kunt spelen. Dat geeft mij enorm veel spelvreugde. Soms wordt een toernooi gespeeld met spelers die ongeveer dezelfde rating hebben, dus ongeveer even sterk spelen. Daarmee ontstaat een heerlijk felle competitie. Kom op Happy Hulk, doe je best!

Kris kras rit

Ik fietste vandaag een kris kras rit van 136 km door Noord-Holland in 4,5 uur. Eerst naar Purmerend en daarna naar Hoorn gereden. Daar vanwege een wegomlegging belande ik in een voor mij deels onbekende streek. Reed voor het eerst van mijn leven door het dorp Zuidermeer. Daar stond op een gevelsteen van een boerderij de tekst ‘LEEF’ en eronder ‘het is later dan je denkt’. “Doe ik”, brulde ik vrolijk voor mij uit in het uitgestorven dorp.

Uiteindelijk kwam ik op bekende wegen terecht zoals de Lange Reis, waar ik dit bord langs de weg zag staan.

Na de foto gemaakt te hebben keek ik rond en zag achter een grote boerenschuur de plee in het grasveld staan.

Bijna aan het eind gekomen van de Lange Reis (zo heet brede sloot en de beide wegen aan weerszijden) zag ik de boerderij staan waar ik zo zwaar ten val kwam tijdens het schaatsen van de Helletocht.

Omdat ik vanuit huis bijna steeds rugwind had, durfde ik het aan om qua accu verbruik over Kolhorn en Schagen via de omringdijk te rijden. Vlak voor Schagen een accuwissel en daarna via de Ruigeweg, waar ik vanwege de vele bomen en struiken aldaar wat in de luwte kon rijden van de harde tegenwind. Langs de duinen over de Herenweg, waar het op de open stukken erg hard waaide terug naar huis gereden. Echt een super leuke fietstocht gereden.

Navel truitje

Je wilt het niet geloven maar ik ben echt mode bewust! Ben gek op mooie kleren en kleuren en weet altijd wat ik niet wil dragen. Mijn haar zit bijvoorbeeld ook altijd perfect! Ook de wielerkleding die nu eindelijk eens te koop is zonder letters ambieer ik ten volle. Alleen mijn kast puilt uit van dat soort kleding en in mijn Hulken maat is er weinig leuks te koop.

Kijk, hier droom ik dus van

Waar ik heel blij mee ben is dat de mode voor 2023 weinig of geen bloemmotieven meer hebben voor de dames. Hoewel de kleuren wat flets worden zijn er gelukkig meer kleuren dan dat er in de tegenwoordig moderne regenboog zitten.

Mode 2023

Maar er rijst een enorm mode probleem voor mij op, want de naveltruitjes worden weer een hit. Zo’n 25 jaar geleden was dit ook het geval en mijn dochter liep er toen mee. Ik weet nog, dat ik dat destijds ook zo graag wilde, maar er was voor mannen toen niets te koop, laat staan voor Hulken! Ik weet nog dat ik toen uit pure wanhoop met zo’n heuptasje heb rondgelopen.

Heuptasje

Maar nu hoop ik toch echt dat er voor de komende mannenmode ook naveltruien te koop zijn?

Energie besparen

Wij wilden onze onderbuurman weer eens uitnodigen voor een kop koffie. En omdat we hier soms wekenlang elkaar niet zien, stuurde ik hem een kaartje.

Tot zover alles normaal, totdat ik de achterkant invulde.

Kijk, ik begin dat energie besparen kotsbeu te worden. Eronder schreef ik de koffie invitatie, zodat hijzelf kan ondervinden dat onze vloer een stuk koeler is dan verleden jaar.

Pensioenverhoging

Beste mensen ik ben toch blij en gelukkig. Pensioenfonds Metaal en Techniek, afgekort PMT heeft mijn pensioen verhoogd. Hoe gelukkig kan ik zijn! Na 2 brieven en 5 e-mails te hebben gekregen over dit heugelijke feit, hebben ze besloten mijn pensioen te verhogen met ……… 1,29% Dit betekent een enorme verhoging van mijn maandelijkse inkomsten met 0,79 euro.

Dank je wel lieve Inge!

info google

En dan ben ik ook blij voor Liesbeth die toentertijd een beter betaalde baan heeft gevonden.

info google

Val melding

In de Stromer fiets zit een sensor met val detectie. Leuk, leuk, maar wat heb je daar nu aan? Nou stel dat ik een bocht mis en bijvoorbeeld een dijk afstuiter en in hoog gras onzichtbaar gewond daar blijf liggen. Of dat ik tegen een plotsklaps overstekende kurkedil bots, dan stuurt de Stromer een sms naar Treeske’s telefoon met de exacte locatie waar ik ben gevallen.

Na ontvangst van de sms kan Treeske mij bellen en neem ik niet op, dan kan zij de hulpdiensten inschakelen en de juiste plaats aanwijzen waar ik mij bevind. Nu bedenk ik net, stel dat ik een ringvaart of in andere sloot ben gereden, zou die sensor dan ook werken? Want hij reageert enkel op een sterke afname van de snelheid en plotselinge stilstand. En als Treeske mij dan belt, dan neem ik op en hoort ze enkel blub blub blub. Nou, ik weet het niet, maar we kunnen dat natuurlijk eens uittesten? 🙄😜

Al met al, vind ik het toch een mooie uitvinding, want ik heb zelf eens bij toeval een gewonde motorrijder onderaan de Rijndijk in de buurt van Amerongen gevonden toen ik daar langs fietste. Ongelukken gebeuren nu eenmaal en dan is het toch fijn als ze je kunnen terugvinden.

Op zoek naar Adam en Eva

In Noord-Holland bestaan vele buurtschappen waarvan er een de naam Paradijs draagt.

Zodoende stapte ik op de Stromer om in Paradijs naar Adam en Eva te gaan zoeken. Daar aangekomen kreeg ik mijn eerste teleurstelling te verwerken. Er was geen plaatsnaambord te bekennen, enkel een straatnaambord wat heel hoog in een lantaarnpaal hing en dat had een reden!

Ik reed het slingerend boerenlandwegje van Paradijs op en kwam daar enkele huizen annex boerderijen tegen. Op een bankje naast een woning zat een rokende vrouw te bellen met haar telefoon. In de tuin achter een hek rende een blaffende hond heen en weer en in huis sloeg ook zo’n beest aan. “Mag ik u wat vragen”, vroeg ik vriendelijk aan de vrouw die opstond en achter het middelhoge hek bleef staan. “Heeft dit buurtschap een plaatsnaambord”? “Nee”, antwoordde de vrouw bars, “enkel een straatnaambord” en ze vervolgde, “en dit is een eigen weg”. Met andere woorden, ‘wat doe jij hier’? Ik bleef vriendelijk en vroeg net zoals een drammerige journalist, “nu ben ik hier eigenlijk op zoek naar Adam en Eva, bent u misschien Eva”? “Nee”, riep de vrouw met haar grauwe gegroefde doorrookte gezicht, “en nu wegwezen jij, want die honden hebben nu genoeg geblaft”. Ik zei, “hartelijk bedankt voor dit gezellige gesprek”, draaide mijn Stromer en reed terug naar de ingang van het buurtschap.

Daar aangekomen maakte ik wat foto’s en mistte er het bordje ‘eigen weg’, en zag enkel het bord van doodlopende weg.

Van een oudere meneer op een fiets, die mij de foto’s zag maken, vernam ik dat er geen plaatsnaambord meer werd geplaatst vanwege de vele diefstallen van dat bord. En vandaar dat het straatnaambordje heel hoog in de paal hing. Toen ik wegreed en naar rechts keek zag ik de vrouw nog in de tuin zitten en ik zwaaide nog even naar haar. Feeks Eva, zoals ik haar had gedoopt zwaaide echter niet terug!

Bij de stop voor de accuwissel stond ik bij een brug met een wel heel aparte naam en uitgebreide info.

Thuisgekomen kwam ik nog iets van een paradijs tegen van deze mooie rit.

Paradise by the dashboardlight

Kast reparatie

Aangezien we allebei ons niet gezond voelden afgelopen weekend, ben ik met Treeske eerst langs de huisarts gegaan. Nou ja, je kent dat wel, ze kreeg een luisterend oor, klopje hier, duwtje daar en alles eindigde met een heupzwaai en een formulier voor allerlei bloedonderzoeken. Wegens personeelsgebrek bij de vampiers kan ze daar pas in de laatste week van oktober terecht en dat in onze verzorgingsstaat.

Zodoende nam ik de taak op mij om de nieuwe kast te gaan schoonmaken. Nou dat werd een woestwild sopgevecht, waarna de kast blonk en glom van vreugde. Ik kreeg enkel de opengeschoven linkerdeur niet meer in beweging. Ook niet met wat heen en weer bewegingen. Toen bedacht ik dat er wat Hulkenpower aan te pas moest komen en gaf een flinke ruk eraan met gevolg dat ik met de twee meter lange deurkruk met daaraan vast drie plastic lamellen in mijn hand stond, terwijl de rest van de deur in de zijkant van de kast was achtergebleven. Toen ontstond er in de wasruimte een geluid wat veel weg had van gloeiende, gloeiende, gloeiende!

Zieke lieve Treesje kwam langs en vroeg of ze mij kon helpen, de schat! Aan de binnenzijde van de zijkant zag ik één parker schroefje zitten in de stalen plaat waar achter de restanten van de deur zich bevonden. Die eruit gedraaid en toen kon ik die plaat zover wegbuigen dat ik tegen de de achterkant van de lamellendeur de boel los kon duwen. Daarbij hoorde ik wat rinkelen en zag er een borddragerklemmetje liggen waar je de legplanken op kan bevestigen. Daarmee had ik de oorzaak van de vastklemmende deur gevonden! Toen kon ik ook meteen de rails waar de deur in loopt reinigen en inspuiten met siliconenspray. Daarna moest de deur zelf nog gerepareerd worden en na een half uur met veel gegloeiende, gloeiende en zeiknat van het zweet, lukte het mij om de lamellen weer in elkaar te klikken. De deur schoof daarna heel licht heen en weer, zodoende heb ik de andere deur ook behandeld op dezelfde wijze. Waarna we eindelijk de kast konden inruimen en ik een vreugdedansje deed onder de douche.

En Treeske is dolgelukkig met haar mooie kast.

Goodmorning

Goodmorning ladies and gentlemen this is your Hulk speaking. We have today a wonderfully and beautifully sunrise above Beverdam with someting dolphin.