Ook in Beverwijk tref ik net als in Zeist weer een aantal aparte mannelijke figuren aan. Sommige lezers hier herinneren zich mogelijk nog het blog over de Zeister mannen, Peukie, Aapie en Hessie en anderen?
Hier loopt in en om het winkelcentrum een heel klein mannetje met een petje op zijn hoofd rond, die niks anders te doen heeft dan andere mensen aankijken. Op zich niets mis mee maar het wandelmannetje, van zo’n 1, 50m groot loopt heel langzaam met zijn handen op z’n rug, waardoor ik hem de schaatser noem. Op een of andere manier zet hij zijn linkerbeen scheef naar voren in twee bewegingen neer, zodat het net op een schaatsslag lijkt. En met zijn rechterbeen doet hij dat niet. Daarom heeft hij een heel apart wiegend loopje. Dat is dus ‘de schaatser’.
Voor het 2e wandelmannetje hoefde ik zelf geen bijnaam te bedenken. Het is een bewoner van ons appartementencomplex en ik hoorde van een buurvrouw dat ze hem Cool Blue noemen. En als je hem ziet, snap je dat onmiddellijk, want hij loopt altijd in dezelfde outfit. Ivm de privacy, waar ik lak aan heb, laat ik hier een foto van hem zien.

Nou is ie blue cool of niet? Hij woont alleen hier en heeft ook geen familie in de buurt. Ik weet echter niet of hij een relatie zoekt of dat hij daar vaak een bluetje bij heeft opgelopen?
Het lijkt me vreselijk om in een appartementencomplex te wonen waar iedereen alles van iedereen opmerkt en be- of veroordeelt. Misschien ben ik nog te jong voor zo’n vorm van wonen……
Bijnamen geven is van alle tijden en alle plaatsen.
Bovendien hoeven wij amper de kachel aan te zetten, dat doe die lieve buren voor ons. Dus zo slecht wonen is het hier niet.
Die foto? Als ik je buurman was en ik zou dit zien en lezen zou ik je dringend verzoeken in elk geval de foto te verwijderen. Die man is in jullie omgeving herkenbaar. Ik ben wat betreft privacy een Pietlut.
En Hulken zijn tegen niks mogen in Nederland zolang je niemand beschadigd.
Ik ben benieuwd naar jouw bijnaam in de flat. 😉
Hulk
Verhip joh, heet je niet écht zo? 😉
Nee, de bijnaam ontstond ooit toen ik op een groene racefiets woestwild tekeer ging en bijna bij alle plaatsnaambordjes de sprint won.
En niet eens uit je overhemd geknapt denk ik.
Nuh, (dit wordt wielrennersopschepperij) mijn kleren kon ik na afloop zo in de kast hangen. (betekent dat ik niet eens had gezweten)
Je was gewoon weer drooggewaaid.