Na de eerste ruggenprik en de daarop volgende fout in het laboratorium, zei de neuroloog dat hij met alle uitslagen die hij nu tot zijn beschikking had, dat hij nog een half procentje mistte. Daarom liet Treeske toch nog een 2e ruggenprik doen, om ook dat half procentje uit te sluiten.
En laat nou uit dat half procentje iets te voorschijn zijn gekomen, wat de neuroloog al op voorhand wilde weten, zo liet hij ons dat ergens begin januari weten. Vandaag belde hij ons met de mededeling, dat er een teveel aan witte bloedlichaampjes zijn gevonden in het hersenvocht en dat duidt op een ontsteking.
Waar die ontsteking zit moet gevonden worden door zeer specifieke bloedonderzoeken wat verder in een academisch ziekenhuis wordt onderzocht. Dus dat is de volgende stap.
Conclusie: Wij zijn dolblij dat we de 2e ruggenprik hebben laten doen. Ook zijn we blij dat de neuroloog blijft doorzoeken en niet zegt, “daar moet je mee leren leven”. Het voelt ook dubbel dat er nog geen oorzaak is gevonden maar hopelijk zijn we op de goede weg.
Persoonlijk krijg ik steeds meer het idee, dat Treeske haar lichamelijke klachten veroorzaakt worden door een verkeerde aansturing van de hersenen. En als die ontsteking daar de oorzaak van is, hoop ik dat daarvoor een oplossing komt. Want je geliefde zo te zien lijden, wordt voor ons beiden een steeds grotere last.