Koeien route

Bijgekomen van de vakantie perikelen en omreden dat Treeske opheden vrij goed is, ben ik na een maand stilstand weer gaan fietsen. Zaterdag een trainingsrit van 84k en gisteren een dwaalrit van 125k.

Ik reed tegenwind via Castricum, Egmond, Bergen, Schoorl naar Schagen. Omdat ik op de terugweg een goede rugwind wilde hebben, sloeg ik bij Schagen af in oostelijke richting en kwam daarbij in voor mij onbekende dorpjes, zoals Nes en Moerbeek. Daar zag ik deze koeien staan.

Even verderop in Lutjewinkel bij een melkfabriek stonden er ook een paar.

Via Winkel kwam ik aan bij de Langereis, waar ik het gezochte windvoordeel kreeg en in sneltreinvaart naar huis toe reed. Dichtbij huis kwam ik ook nog lhtbiq+ koeien tegen op mijn koeien route.

40 gulden

Ik ging sinds lange tijd weer eens wat halen bij de snackbar. Het was er gelukkig niet druk. Er waren maar 12 klanten voor mij en toe ik het 8 man/vrouw koppige personeel zag, dacht ik dat ik zo aan de beurt kwam. Vergissing!

Na mijn bestelling te hebben doorgegeven moest ik meteen betalen.

Tijdens het lange wachten kon ik even uitrekenen hoeveel de snacks in de guldentijd zouden hebben gekost. Ik vind dat altijd gewoon nog steeds leuk. De snacks zouden op drie dubbeltjes na 40 gulden hebben gekost.

Mijmerend moest ik toen terugdenken aan mijn eerste salaris van 40 gulden in de week. Daarna rennend naar huis waarbij de nog altijd warme snacks heerlijk smaakten.

Stapels wasgoed

Omdat onze cruise reis midden in de week begon, lag er al een volle wasmand, omdat ik zaterdag en zondag altijd de wassen draai. Daar kwamen nog een paar flinke tassen vol met vakantiewas bij.

Nadat ik weer heerlijk in mijn eigen bed had geslapen, moest ik vanmorgen vroeg de boodschappen halen omdat we geen eten in huis hadden. Als die zijn opgeruimd ga ik de ontbijttafel klaarzetten en droom daarbij dat zoiets de afgelopen week voor mij werd gedaan. Daarna ga ik Treeske zoeken en vind haar in de badkamer. Zij had gedoucht en haar steunkousen al aangetrokken, zodoende droogde ik zoals gewoonlijk even de badkamertegels af, waarbij Treeske zei, dat ik vandaag al beter een handdoekenwas kon gaan draaien.

“Nou”, dacht ik, “ben ik al thuis”? Maar kennen jullie uit een ver verleden het radioprogramma ‘moeders wil is wet’? Wel, hier is Treesjes wil wet! Dus ging ik mopperend de was uitzoeken, want de laatste week had ik bij elke opdracht die zei aan mij vroeg gezegd, “ik heb ook vakantie” maar dat kon ik nu dus niet meer zeggen. Zodoende laadde ik de wasmachine vol met handdoeken en aanverwante artikelen en zette hem aan. Opnieuw kreeg ik een  tegenwerking te verwerken, want die wasmachine riep digitaal tegen mij, “ik ben te zwaar beladen”. Met een paar gloeiendes trok ik er een paar handdoeken uit en startte hem opnieuw waarna hij vrolijk aan zijn werk begon. Mijn lieve schat had in de tussentijd beloofd om de was op te gaan vouwen en dat maakte mij weer gelukkig.

Na het ontbijt ben ik blogjes gaan lezen en kwam wat tot rust. Daarna scheren, wassen en cbd-en, waarna ik langs de wasruimte liep en dacht, “o ja, de was draait nog steeds, daar ga ik over bloggen”. Dus even een fotootje daarvan geschoten.

Dit alles terwijl het prachtig weer is voor een fietsrit, maar ik voel dat ik dat niet moet gaan doen. Eerst uitrusten en nagenieten van de vakantie en daarbij heerlijk de was doen.🙄😊

Breaking: De vakantie heeft Treeske zo goed gedaan dat zij het wassen van mij overneemt. Is dat effies feest!

Uitgecruised

Wat hebben wij ‘in alles’ een geweldig mooie cruise beleefd. Het begon op een donderdag en het eindigde op een woensdag. Nou, dat was het!

Een riviercruise is zo bijzonder omdat je alsof je live in een film de mooiste natuurbeelden krijgt voorgeschoteld. Tel daarbij op dat je in een korte periode een stad kan bezichtigen of een excursie kan doen naar een bezienswaardigheid in de buurt. Het is echt een opeenvolging van activiteiten, als je er voor kiest vrijwillig daaraan mee te doen.

Zo bezochten wij gisterochtend Deventer en ’s middags Zutphen. Door onvoorziene omstandigheden duwde ik de rolstoel van onze gehandicapte vriendin en liep Treeske achter haar eigen rolstoel een route van wel meer dan 2k door Deventer. Ik vond dat zo ongelooflijk goed van haar, dat ik haar beloonde met een rustuurtje na de lunch. De reden daarvoor was, dat ik ook vakantie had.

Ik onderging even een metamorfose van mister dubbel portie naar mister dubbel bier

In Zutphen ging ons bevriend stel een excursie doen dmv een rondvaart in een natuurgebied met een fluisterboot. Zij werden daar heen en teruggebracht met een paardentram.

Dit vergde enige moeite met in en uitstappen van de tram, zodat wij vreesden hoe zij dan in en uit die fluisterboot zou komen. Maar daar had men haar met een tillift in en uit die boot gezet. Echt geweldig als je dat filmpje bekeek hoe dat ging. Dolenthousiast kwamen zij daarvan terug en wij genoten van hun avontuur dat in geuren en kleuren aan ons verteld werd.

De crew van het schip bestond uit 30 personen en waren als team echt supergoed op elkaar ingespeeld. Als zelfs de kapitein Treeske van boord afhielp en ons drankjes bracht, kun je het mogelijk voorstellen hoe dienstbaar het overige personeel was. Denk zomaar dat dit onze mooiste cruise was, ook omreden dat we hem bijna hadden afgezegd ivm de heftige duizelingen van Treeske. We zijn enorm blij dat dit nog mogelijk is voor ons en Trees kennende heeft ze morgen alweer een nieuwe cruise uitgezocht, die ze wil gaan boeken.

Bootcity

Sneek is echt een bootcity! Er ligt voor miljarden aan boten, aanverwante artikelen en accomodaties. Er is zelfs een echte Sneekweek vanwege de wedstrijden met skûtsjes. Ons cruiseschip had heel veel bekijks en had een ligplaats in het centrum van Sneek.

Vanuit Amsterdam voeren we langs het eiland Pampus, in Sneek lagen we aan de Pampuskade en ’s avonds lagen wij voor pampus in onze kooi.

Skûtsjes
Deze woningen hebben een bootgarage onder het huis

De gemiddelde leeftijd op het schip schat ik op 27 jaar…….van het personeel dan hé, van de passagiers schat ik het iets hoger in. Als je de aantallen rollend materieel bekijkt wat dagelijks van en op het schip wordt getild is dat bijna gelijk aan het aantal boten die er in Sneek lagen.

Wij zijn nu in Lemmer aangemeerd en daar stormde het zo erg dat de rollators er niet tegen bestand waren.

Wij gingen er even wandelen en voordat wij het stadje bereikten zijn we omgekeerd vanwege de storm.

Ook bij de busexcursie ging er iets goed mis hoorden wij bij terugkomst ervan. Er scheen een rollator op drift zijn geslagen die in het water belandde. De excursieleidster en de buschauffeur hebben dat ding liggend op de straat eruit gevist.

Mijn roem stijgt hier tot grote hoogte vanwege mijn eetlust. Degenen die niets meer blieven schuiven hun borden richting Hulk. Zelfs bij de omliggende tafels wordt er naar mij gelonkt. En bij het bedienend personeel verschijnt er een grote grijnslach als ik weer een extra portie bestel.

Bovenstaand is al een dubbel portie, normaal ligt er één worstje en 3 patatjes. Nou, daar kan een Hulk niet op leven, toch?

Belevenissen en route

De schipper van blogster Matroos wilde graag de route weten van onze cruise.

Via de prachtige rijn met bloeiende meidoorn langs de oevers, sloegen wij bij Wijk bij Duurstede af en voeren het AmsterdamRijnKanaal op. We lagen in Amsterdam in de Sixhaven. Door de Oranjesluizen het IJsselmeer op naar Hoorn. Van Hoorn via de sluis door de dijk Enkhuizen/Lelystad naar Lemmer en via het Margrietkanaal door naar Sneek waar we nu liggen.

Sluis Enkhuizen
Dijk Enkhuizen/Lelystad vanuit de sluis gezien. Heb vaak op dat fietspad gefiets en er ontelbare muggen gevangen.

Wij moeten dagelijks op een formulier aangeven met ons kamernummer of wij die dag de rolstoel willen gebruiken, die dan van het schip op de kade wordt gezet door de bemanning. Vandaag waren wij dat vergeten te doen omreden dat we vakantie hebben, begrijpelijk toch? 😉 Tijdens de lunch zagen wij dat de rollators en rolstoelen van het schip werden gehaald en vroegen aan elkaar of we dat op het formulier hadden vermeld. Niet dus! Wat doet slimme Treeske? Op haar servet schrijft ze ons kamernummer en houdt dat tegen het raam gedrukt waarbij ze naar de bemanning zwaait. Uiteindelijk ziet iemand haar noodsignalen en staat onze rolstoel even later ook op de kade.

Hilariteit ten top bij de andere gasten!

Verder zien wij heel veel op zo’n riviercruise en om ons niet te vervelen, tellen we de weilanden in Friesland. We zijn met een bevriend echtpaar op reis waar wij al diverse cruises samen hebben gedaan en dat is opnieuw weer uitermate gezellig. Treeske gaat redelijk goed, is zoals altijd alles kwijt, dus verveelt zich geen moment met alle zoekpartijen. Vandaag met de rolstoel 3 km door Sneek gesjeesd waarbij ik haar de Sneker Waterpoort heb laten zien. De route was leuk omdat die grotendeels over de vrijmarkt ging. En als je denkt dat de Friezen niet koningsgezind zijn, heb je het mis.

Verder is het eten aan boord voortreffelijk lekker, maar culinair. Dat laatste betekent dat je haast niets op je bord ziet liggen. Daarop heb ik maatregelen moeten treffen en mijzelf aan het bedienend personeel met een nieuwe bijnaam voorgesteld. “I am mister dubbel portion and sometimes mister triple portion”. Sindsdien krijg ik genoeg te eten.

Nu vermoeid van alle indrukken, duiken we vanavond vroeg te kooi. Welterusten!