Ik schrijf dit blog met moeite op de 12e en hoogste verdieping van de Rotterdam 7. Waarom met moeite? Om mij heen zie ik een woestwilde zee en dat is precies wat ik wilde meemaken op deze cruise. Huizenhoge golven zie ik om mij heen die het hele schip met hun wavepower doen bewegen. Wauw, wauw, wauw, wat een prachtige belevenis!!! Ik werd vannacht om 3 uur wakker van gekraak in de hut en voelde mij flink misselijk. Ik liep slingerend door de hut, deed de gordijnen open en zag….
Het zeeziek gevoel verdween met het opstaan. En ik heb een uur voor het raampje gezeten van onze hut op de eerste verdieping, genietend van de steeds hoger wordende golven. Daarna mijzelf aangekleed en met zeebenen naar de 12e verdieping gegaan. Hier geniet ik van de grote stormvogels die over de golven vliegen en af en toe aan haringhappen doen. Het zijn de Jan van Genten met hun vleugelspanwijdte van bijna 2 meter. Het schip schommelt hier zo erg dat ik er heel moeilijk een foto van kan maken. Misschien lukt het om te filmen?
We varen nu richting Molde
Rechtstreeks naar de opkomende zon toe, dit zal dus in oostelijke richting zijn, terwijl heel raar, mijn innerlijke richtinggevoel noordelijk aangeeft. Ik zie ook geen land en bedenk dat hier in vroegertijd de Vikingen hebben geroeid in hun kleine drakenschepen over deze woeste golven. Gloeiende, gloeiende, YEAAAHHH…..I FEEL VIKING!!!!
Happy Hulk 
Na je filmpjes 857 keer bekeken te hebben, zag ik nog steeds geen zeemeermin.
Weet je wat leuk is, om met zo’n golfslag je plasstraal te richten.
Ik heb die Jan van Gent opdracht gegeven om er een te zoeken voor je.
Dankjewel!
Die Jan van Gent is net teruggekomen, niks kunnen vinden. Stuur nu een Jan van Brugge erop uit, die zijn wat meer te vertrouwen.
Pas op voor trollen!
Zeker!
De zwembaden van het schip waren veranderd in een golfslagbad.
Héérlijk om te zien…..vanaf mijn gelukkig wél stilstaande bank. Heeft trees óók zeebenen ?
Die staat stevig op beide voeten.
Vanmorgen in de stad Molde een eind stijl stijgend gewandeld. Totdat we omvielen van vermoeidheid en zijn we terug naar het schip gerold.
Jullie zijn hélden.
Jij liever als ik zeg, zou voor mij niks zijn hoor zulke golven….